Жұма. 45 бағыттағы автобус “Мешітте” (Приканальная аялдамасында) тоқтады. Мешітке асыққандар секіріп түсіп жатыр. Жолды кесіп бара жатып, алдымдағы жігіт біреуді қағып кетті. Әлгісі студент болса керек. Қолына қыстырған күллі кітап дәптері сау етіп, жолдың қақ ортасында шашылып қалды. Қағып кеткен жүргінші: “Кешір, брат!” деп артына бір бұрылды да, мешітке қарай асығып кетті. Ал студент баламыз ішіндегі булыққан ашуды әзер тежеп, тістеніп кетіп барады. Жұма болмаса, мешіттің маңы болмаса, бір төбелес болар ма еді деген ой санамда жылт етті...

Тотия Енсебаева