Ұстаз бір шәкіртіне: - Жұмақтан бір уыс топырақ әкелсең - ең жақсы шәкіртім боласың, - деп айтады. 
Ертесіне шәкірті кішкене топырақты қолына ұстап, ұстазына келеді. Ұстазы ашуланып: - Сен қалжыңдап тұрсың ба? Қайдан алдың бұл топырақты, жауап бер?! - деп ұрысады. Шәкірті көз жастарымен: - Бұл анамның табанының астындағы шаң. Өзіңіз айтпадыңыз ба: "Жұмақтың кілті - Аналардың табанының астында" - деп?! - деді.