Міне, мұсылман қауымы үшін әрбір күні ерекше ізгілікке толы қасиетті Рамазан айы да келіп жетті. Жақсылыққа ұмтылған жұртшылық пен Жаратқаннан жарылқау тілеген жұртымыз «Ораза қабыл болсын!» айтып, екі өмірдің бақытына жетелейтін ұлық мерекеде қуанышты көңіл-күйге бөленеді. Биылғы ораза шіліңгір шілдеге, аптап ыстыққа, жаздың нағыз күн қызи түсетін мезгіліне дәл келді. Дегенмен, құлшылықтың қадірін, иманның ләззатын сезінген пендеге бұндай сәттер әсер етпеуі тиіс. Біздің санамызда: «Мен оразаны не үшін немесе кім үшін ұстаймын?», – деген ойлар мен сауалдар жаңғырып тұрғанда «әрбір ізгі амалымды Алланың разылығына арнаймын. Иманым – қос дүниеде бақытты болуымның кепілі», – деген сенімді ұдайы басшылыққа алған абзал. Жақсылыққа қиындықсыз, шөліркеусіз, шаршап-шалдығусыз жету мүмкін емес. Дана халқымыз «Еңбек етсең емерсің» дейді. Бұл нақылдың да берері мол. Жалқаулық таныту – Жаратқан иеміз сүймейтін мұсылманға жат жағымсыз қылық. Өйткені, асыл дініміз Исламда ниет етудің орны ерекше. Атқарылған амалдар ниетке байланысты. Мақсатымыз – шаршау емес, Алланың мейіріміне бөлену. Аллаға деген ұлық сенім мен махаббат күшейген сайын ізгі амалдар жеңіл жүзеге асады әрі оны сүйіспеншілікпен, қызығушылықпен атқарамыз. Исламның бес тірегінің бірі болған ораза – денсаулығымыздың садақасы. Алла тағала бізге ауыз бекітуге жарайтын денсаулық берді. Ендеше, оны неге Раббымыздың разылығына арнамасқа?! Жаратушы Иенің разылығын көздеп, күні бойы ішіп-жеуден тыйған пендесін Өзі жарылқап, Өзі сауабын, қайырымын беруге уәде еткен. Әр нәрсенің өз қайырымы, рахметі, алғысы болады. Олай болса, денімізді сау еткен Аллаға айтар алғысымызды ораза ұстаумен білдірсек, қандай ғанибет! Шал-шауқанның, ауру-сырқаудың, жолаушының, аяғы ауыр әйелдің жөні басқа. Ал тепсе темір үзетін, ауызда тісі, белде күші бар адамның: «Шаршап қалам, шөлдеп қалам», – деп, себепсізден себепсіз сылтау айтуы қаншалықты орынды болмақ?.. Отыз күн ораза ұстау, ауызашар істеу – ата-бабадан келе жатқан діни дәстүр екендігін де жадымызда ұстайық, дәстүрден жаңылмайық. Салыстырмалы түрде біздегі климатты өзге елдермен салыстыратын болсақ, Таяу Шығыста, Араб жазирасында, Африка елдерінде болсаңыз: «Жаздың көкесі осында екен ғой, бізде коңыр салқын күз екен», – деп, шүкір айтып, тәубе етуіміз ғажап емес. Ол жақта ми қайнатар ыстық, біздің бұл жақтағы 20-30 градусымыз түк болмай қалады. Осы тұрғыдан алғанда мұсылман ғибадат-құлшылығымен, сипатымен сыналып, бағаланады. Шіліңгір шілдеде ораза ұстап, иман сыналатын сәттен сүрінбей өтуге мүмкіндік мол. Біздікі: «Ниетімізді туралап, сауабы теңдессіз құлшылық айынан құр қалмайық», – деген тілек. Құран Кәрімде: «Сендерден бұрынғыларға парыз етілгендей, ораза ұстау парыз етілді» деп хабар берген. Бүгінде тәуелсіз еліміздің мешіттерінде діни ғұрыптарымызды кеңінен атқаруымызға мол мүмкіндік бар.

Діни сенім еркіндігі берілген. Кезінде қиын-қыстау уақыттарда ата-бабаларымыз Алла алдындағы парыздарына адалдық танытып, қандай сынақтар кездессе де мойымай атқара білген. Ал, қазіргідей тыныш бейбіт қоғамда адам бойындағы адами қасиеттерді арттыратын күш, қоғамдағы береке мен бірлікті нығайтатын жол, рухани дерттерге шипа болатын парыз оразаны ұстауға мүмкіншілік мол. Сондай-ақ осы айда кімде-кім ақ ниетпен дастархан жайып, ауыз бекіткен кісіге ауызашар берсе ораза ұстағандай сауап алады. Ауызашар мезгілде адамдардың ұлтына, ұлысына қарамай бір дастархан басына жайғасып, бір атаның баласындай ұйып отыруы да ынтымақтастықты нығайтады. Ал, құрмамен ауыз ашудың адам ағзасына беретін пайдасы ерекше екендігін пайғамбарымыз Мұхаммед с.ғ.с атап өткен. Жалпы дәстүрлі дініміз Исламның осындай құндылықтарын саналы түрде түсініп, ықыласпен атқаратын болсақ, өзіне де, өзгеге де пайдалы тұлға қалыптастырамыз.

Төмендегі мысалдан алатын ғибрат мол. Ертеде бір керуен алыс сапарға шығып, кешқұрым бір таудың етегінен өтеді. Сол мезетте керуен ішіндегі бір дана кісі «Аяқтарыңның астындағы тастардан алған да арманда, алмағанда болады» деп дауыстайды. Керуендегі бірқатар кісілер қараңғыда тастарды көрмесе де бір-екеуден қалталарына салып алады. Басқалары болса «алсақ та, алмасақ та арманда болады екенбіз, олай болса қажеті қанша» деп, елемей өте береді. Таудың етегінен ұзап шығып таң атқан соң әлгілердің алған тастарына қараса, жақұт тастар екен. Сонда асыл тасты алғандар неліктен көбірек алмадым деп өкінсе, мүлдем алмағандар әттеген-ай, біз неге бір-екеуден болса да алмадық деп өткен іске өкініш білдіріпті. Бірақ, ол жерге қайтып баруға кеш еді.

Мінекей құрметті қауым! Рамазан айының әрбір күні есепсіз сауапқа толы. Оны иеленуге бізге мүмкіндік берілген. Сол мүмкіндікті пайдаланып, рухани тазару мен тектілікті сақтауға амал етейік. Ораза айын абыроймен атқарып, айдан аман, жылдан есен болуды барша жұртымызға нәсіп етсін.

ҚМДБ-ның Қарағанды өңірі бойынша өкіл имамы Бекқожа Өмірзақ қажы Қазкенұлы