Ғайбат — біреудің артынан оның көңіліне қаяу түсіретін, ар-намысына тиетін сөз айту. Бұл — адам абыройын аяққа таптау, жүрегіне жара салу. Құран мен хадистерде ғайбаттың үлкен күнә екені қайта-қайта ескертілген. Ислам діні адамды ізгілікке, шыншылдық пен құрметке үндейді. Сондықтан ғайбат айту — өзгеге тіл арқылы зиян тигізу ғана емес, өзіңнің де рухани дәрежеңді төмендету.

Алла Тағала Құранда былай дейді:

«Сендерден біреуің басқа біреуінің етін жегенді ұната ма? Әрине, оны жек көрерсіңдер. Алладан қорқыңдар! Күдіксіз Алла – тәубені қабыл етуші, ерекше мейірімді»
(«Хужурат» сүресі, 12-аят).

Бұл аятта ғайбат айту — тірі адамның етін жеумен тең екені баяндалған. Бұл — адам санасына ауыр тиетін әрі жүрекке түрпідей тиетін сурет. Мұның өзі ғайбаттың қаншалықты жиіркенішті іс екенін көрсетеді.

Пайғамбарымыз Мұхаммед (с.а.с.) хадисінде:

«Ғайбат — мұсылманның жаман әдеті. Одан аулақ болыңдар!»
(Риядус-Салихин) – деп ескертеді.

Ғайбат адамның арасына іріткі салып, бауырмалдықты бұзады. Ол біреудің жүрегіне жара салып қана қоймай, иман тұрақтылығына да зиян келтіруі мүмкін. Сол себепті мұсылман әр сөзін ойланып айтуы керек. Егер біреуге қатысты ескерту айтқысы келсе, оны сыртынан емес, бетпе-бет, сыпайы түрде жеткізу — мұсылмандықтың белгісі.

Ислам ғайбатты қоғамдағы ынтымақ пен бейбітшілікті бұзатын әрекет ретінде қарастырады. Сол себепті әрбір мұсылман ғайбаттан сақтанып, жүрек пен тілін тазартып отыруы қажет.

Ғайбаттан тыйылу — тек дін талабы емес, адамгершілік қасиет.