Алла елшісі Пайғамбарлық міндетін атқарған кезде дінді қабылдамағандар Пайғамбарымыз бен Исламды қаралаудың небір амалын жасап бақты: жала жабу, келеке ету, мазақ қылу. Құранның алғаш түсе бастағанда меккеліктер арасында нағыз дүрбелең туған-ды. Себебі бұл ел арасындағы үлкен жаңалық еді, әркім әр түрлі қабылдады. Дінге сенушілер жаңа аяттардың түсуін тағатсыздана күтсе, ал пұтқа табынушылардың ашуында шек жоқ болатын, Пайғамбарымызға деген өшпенділіктері өрши түсті. Олар түрлі тәсілдер арқылы дін мен Алла елшісіне шабуыл жасай бастады. Бұл адамдар кімдер еді? Негізінен, тәкаппарлыққа бой алдырып, адамгершіліктен жұрдай болған, жоғары тап аталатын ортаның ақшаға, билікке құмартқан адамдары болатын. Бірақ осыған қарамастан, меккенің дінсіз, көп құдайға табынатын байлары Мұхаммедті адал адам деп есептейтін. Олар: «Біз Сені өтірік айтып тұрсың демейміз, бірақ бізді шақырып тұрған дініңді қабылдай алмаймыз»-деп өз ойларын ашық айтатын. Исламның басты жауы Абу Джахль: «Біз білеміз, Мұхаммедтің сөзі- шын! Бірақ бұған дейін олардың тайпасы не істесе, бізде соны істедік, қалысқанымыз жоқ. Олар қазір «Біздің тайпада Пайғамбар бар»-дейді. Ал біз өз тайпамызда Пайғамбарды қалай шығарамыз? Бізде мұндай мүмкіндік жоқ. Сондықтан мен Мұхаммедтің Алланың елшісі екенін қабылдамаймын»-деген. Олар Исламды неге қабылдамады? Егер Алла Тағала Құранды Меккенің бір ауқатты адамына, мысал үшін Могайерге немесе Урва бен Масуд Такфиге түсірсе дінсіздердің барлығы дерлік мұсылмандықты қабылдар еді. Олар Пайғамбарлық ауқаттыларға тиесілі болуы керек деген пікірде болды.  Құранда: «Шындық олардың алдына келгенде, олар: «Бұл көзбайлаушылық, біз оны мойындамаймыз»-деген. Олар сондай-ақ: «Неге Құран екі қаланың бір беделді, бақуатты адамына түсірілмеді?»-деп тесұрақ  қояды. Алла Тағала келесі аятта: «Сенің Жаратушыңның қалауын бөлісетіндей оларға құқық берілді ме? Осы дүниенің жақсылығын олардың арасында Біз бөлеміз және біреуді біреуден жоғарылатамыз»-дейді. Дінсіздер сол кездері арандатушылықтың небір амалдарын жасайды. Олар «Құран – Құдайдың кітабы емес. Бұл кітапта Мұхаммед өзінің христиан құлы Джабирден үйренгендерін жазған. Ол Мұхаммедтің ойдан шығарғандары» - деп өсек таратады. Алла Тағала бұған: «Ұқсас бірнәрсе тауып көр...» деген аятты түсіреді.  Мүшріктер мұны жасау үшін бар күшін  салады. Бірақ істерінен түк шықпайды. Небір үздік сөз шеберлері айлап жатып Құранға ұқсас мәтін жазбақ болады. Алайда ол істерінен ештеңе өнбейді, сонда олардың өздері шарасыздықтарын мойындаған. Көпқұдайшылар Мұхаммед Пайғамбардың өзіне де аяусыз шабуыл жасайды. Оның ұлдары қайтыс болған соң, тұқымның жалғасуына, атұстар еркіндікті баланың болуына баса мән беретін мүшріктер өзі жетім өскен және ұлы жоқ Мұхаммед Пайғамбарды келеке етіп, басынудың небір түрін жасайды. «Абдар» - тек жалғастығы үзілген – атайды. Алла Тағала сол кезде «әл-Кяусар» сүресін түсіріп, Өз Пайғамбарын жұбатады. Онда  Пайғамбарды мазақ еткендердің өздері ұрпақсыз қалатыны анық жазылған-ды. Тайифта Алла елшісіне тас жаудырады. Алла Тағала бұл халықты жазалауға дайын екені туралы хабарлау үшін періште жібереді. Бірақ Мұхаммед Пайғамбар: «Оларды кешір. Мүмкін олар ақылға тоқтар» - деп жалбарынады. Бірнеше жылдан кейін осы қаланың барлық тұрғындары мұсылмандықты қабылдайды. Исламның жаулары мұсылмандарды қуғынға ұшыратады, әуелі әлсіздерден, құлдардан бастайды. Олар адамдарды азаптап, дін мен Мұхаммед Пағамбардан бас тартуға шақырады, мұсылмандықты бірінші қабылдағандарды өлтіреді. Бірақ осы бір ауыр кезеңдер мұсылмандарға ең үлкен жақсылық болады. Қарсылық таныту оларға күш-қайрат беріп, рухын жігерлендіреді. Мединеге қоныс аударғаннан кейін барлық адамдар Қиямет күніне дейін мұсылманға жүктелген барлық міндеттерді қабылдауға дайын болды. Барлық ахкям аяттары Мединеде түсірілді, сахабалар барлық бұйрықтар мен тыйымдарды күнделікті өмірінде  басты арқау етті. Қиындықтар мен сынақтар мұсылмандарды Алла Тағалаға жақындатты, Оның бұйырғандарына бойұсынуға үйретті.   Қарағанды облыстық орталық мешіті Әмина Омарова